Piazza I Viceré z Katanii, zbudowany w latach 1995–1998, znajduje się w północnej dzielnicy Barriera del Bosco / Canalicchio.

Znajduje się obok zamku przy Via Leucatia, w miejscu zwanym Belvedere przez Federico De Roberto w powieści, której nazwa pochodzi od placu. Kompleks znajduje się sto metrów od źródła „Licatìa”, który zasilał rzymski akwedukt, który istniał tam w III wieku.

Architekt i kierownik budowy, architekt Ivan Castrogiovanni, został zainspirowany XVII-wiecznym akweduktem benedyktynów, którego ruiny zostały rozebrane w latach sześćdziesiątych, aby umożliwić budowę intensywnego budynku.

Plac i park razem zajmują powierzchnię ponad dziesięciu tysięcy metrów kwadratowych, z czego około połowa to plac. W łukowatych iw portalach zastosowano systemy konstrukcyjne podobne do tych z Rzymu i XVIII wieku (na przykład drewniane szalunki do wykonywania łuków z intruzami pumeksowymi i płyty ołowiane wstawione między duże bloki w kompresji).

Użyte materiały to kamień lawowy o różnych kolorach (od czarnego do czerwonego) i konsystencji („oko kuropatwy”, „pelorosso”) i mleczny trawertyn Trani. Kwadrat składa się z pustej przestrzeni z wyraźnie nieprzezroczystą, lekko wklęsłą podłogą.

W pozostałej przestrzeni znajduje się ogród ze ścieżkami „zagubionych kroków”, z esencjami takimi jak sosnowy pinaster, cyprys, lipa, dąb, jacaranda. Na zachodzie, północy i południu, wzdłuż obwodu kompleksu, znajdują się trzy portale z kamienia lawy, wyrzeźbione z motywami liści i wolutami, które przypominają fasady kościołów Via dei Crociferi i XVIII-wiecznej architektury prowincji Etna.