Na północny wschód od „forum”, przy Via della Rotonda, okrągły budynek pokryty kopułą wspartą na ośmiu łukach stanowi jedyną pozostałą część interesującego kompleksu termicznego.

W szóstym wieku struktura została przekształcona w kościół chrześcijański, podnosząc poziom podłogi o około dwa metry. Z nisz do basenów kąpielowych jeden był wykorzystywany do absydy, a drugi do bocznych kaplic.

Pomimo tej transformacji budynek został poprawnie zidentyfikowany przez księcia Biscari. Wykopaliska i odbudowy przeprowadzone na początku lat 50. przez Guido Libertiniego ujawniły dwie fazy korzystania z kompleksu: najwcześniejsze późne hellenistyczne, najnowsze w epoce cesarskiej (II-III wiek ne).