Sanktuarium Madonna del Carmine znajduje się na Piazza Carlo Alberto w historycznym centrum i wznosi się na obszarze niegdyś nekropolii: wewnątrz XVIII-wiecznego klasztoru nadal widoczne jest rzymskie mauzoleum Karmina, w przeszłości błędnie wskazane jako grobowiec Stesicoro.

Od zjednoczenia Włoch sam klasztor jest domem dla koszar zatytułowanych „Lucchesi-Palli”, a od 30 listopada 1951 roku do Antonio Santangelo Fulci, złotego medalu II wojny światowej. Później stał się domem centrum dokumentalnego włoskiej armii Katanii.

Kościół jest umieszczany scenograficznie na dużym placu, na którym jest zbudowany. Fasada składa się z trzech sąsiadujących ze sobą ciał, aw centralnej, nad portalem, włożona jest figura Madonny. Kościół został zbudowany w 1729 roku, mniej więcej wtedy, gdy główne budynki Katanii zostały zbudowane po strasznym trzęsieniu ziemi w 1693 roku. Wnętrze ma trzy nawy oddzielone kolumnami. Centralna absyda ma freski Natale Attanasio. W ołtarzach bocznych znajdują się prace sycylijskich malarzy z XVIII wieku, w tym obraz Antonio Pennisiego.

Kościół jest sanktuarium prowadzonym przez mnichów karmelitów i zawiera tysiące ex-wotosów pozostawionych przez ludzi, którzy otrzymali łaskę za wstawiennictwem Madonna del Carmine.

W listopadzie 1987 r. papież Jan Paweł II podniósł ją do godności bazyliki mniejszej. Największa