Historia kościoła jest ściśle związana z postacią królowej Eleonory z Andegawenii, żony Fryderyka II Aragońskiej i siostrą mniejszości Saint Louis z Tuluzy: tablica przypomina, że ​​w kościele przechowywane są szczątki królowej, która zmarła w 1343 roku. XVIII-wieczne płótno anonimowego malarza (na lewo od wejścia) reprezentuje królowa w towarzystwie Santa Chiara, założycielki zakonu klarysek. Wnętrze kościoła jest duże i jasne, można podziwiać różne obrazy P. Liotty, G. Rapisardi, G. Zacco.

Duży obszar prezbiterium, przykryty fałszywą kopułą z malowanymi pióropuszami, ma w środku piękny ołtarz z XVI wieku; w tle znajduje się duży fresk F. Battaglii z epizodem odpustu Porcjunkuli.

Na prawo od ołtarza znajdują się organy, na których praktykowano małego Vincenzo Belliniego, który urodził się w pałacu Gravina-Cruyllas, który znajduje się tuż przed kościołem. Dziś w miejscu urodzenia Belliniego powstało muzeum, które zachowuje rękopisy i wspomnienia wielkiego muzyka z Katanii.