Catania Cathedral (Italiaans: Duomo Di Catania, Cattedrale di Sant'agata) gewijd aan Saint Agatha, is een rooms -katholieke kathedraal.Het was de zetel van de bisschoppen van Catania tot 1859, toen het bisdom tot een aartsbisdom werd verheven en sindsdien de zetel was van de aartsbisschoppen van Catania.

De kathedraal is verschillende keren vernietigd en herbouwd vanwege aardbevingen en uitbarstingen van de nabijgelegen Mount Etna.Het werd oorspronkelijk gebouwd in 1078-1093, op de ruïnes van de oude Romeinse Achilleaanse baden, in opdracht van Roger I van Sicilië, die de stad had veroverd van het islamitische emiraat van Sicilië.Destijds had het de verschijning van een versterkte kerk (Ecclesia Munita).

In 1169 werd het bijna volledig vernietigd door een aardbeving, waardoor alleen het APSE -gebied intact werd.Verdere schade werd veroorzaakt door een brand in 1169, maar de meest catastrofale gebeurtenis was de aardbeving van 1693, die het opnieuw meestal in puin liet.Het werd vervolgens herbouwd in barokke stijl.

Tegenwoordig omvatten sporen van het oorspronkelijke Normandische gebouw een deel van het transept, de twee torens en de drie halfcirkelvormige aps, samengesteld uit grote lavastenen, de meeste van hen hersteld uit keizerlijke Romeinse gebouwen.
De huidige verschijning van de kathedraal dateert uit het werk in 1711 van Gian Battista Vaccarini, die na de aardbeving van 1693 een nieuwe barokke gevel ontwierp.

Het heeft drie niveaus met Corinthische kolommen in graniet, misschien afkomstig uit het Romeinse theater van de stad.Alle bestellingen zijn versierd met marmerbeelden van Saint Agatha over de poort, Saint Euplius aan de rechterkant en Saint Birillus aan de linkerkant.De hoofddeur, in Wood, heeft 32 gebeeldhouwde plaques met afleveringen van het leven en het martelaarschap van Saint Agatha, pauselijke wapens van wapens en symbolen van het christendom.

De koepel dateert uit 1802. De klokkentoren werd oorspronkelijk opgericht in 1387, met een hoogte van ongeveer 70 meter.In 1662 werd een klok toegevoegd, waarbij de structuur 90 meter bereikte.Na de vernietiging van 1693 werd het herbouwd, met de toevoeging van een 7,5 t bel, de derde grootste in Italië na die in St. Peter's Basilica en in de kathedraal van Milaan.

Het parvise is toegankelijk via een marmeren gevel die uitmaakt van een smeedijzer .... versierd met 10 bronzen beelden van heiligen.Het parvise wordt gescheiden van het kathedraalplein door een balustrade in witte steen, met vijf grote beelden van heiligen in Carrara Marble.

De kathedraal heeft een Latijns cross -grondplan, met een schip en twee gangpaden.In het zuidelijke gangpad zijn de doopkapel en bij het eerste altaar een canvas van Saint Febronia van Nisibis door Borremans tegenover een pilaster, het graf van de componist Vincenzo Bellini.Ook op een pilaster tussen dit gangpad en het schip is het barokke monument van bisschop Pietro Galletti.Ook opmerkelijk is de kapel van St. Agatha.

De APSE dateert uit de originele 12e-eeuwse constructie: het beschikt over een middeleeuws mul-raam en een koor in de late 16e eeuw door de Napolitaanse kunstenaar Scipione di Guido.Aan het einde van het noordelijke transept staat de kapel van het heilige kruisbeeld, door Domenico Mazzola (1577).Het herbergt de graven van leden van de Aragonese tak van Sicilië, waaronder Kings Frederick III en Louis, John of Randazzo en Constance.

Het noordelijke gangpad heeft verschillende 17e-eeuwse schilderijen van heiligen, waaronder een van Borremans.