De Pacini Garden is een van de twee oudste tuinen in de stad en een van de vier belangrijkste tuinen van Catania.

Onder de bogen van de marine, op wiens viaduct het spoorwegpad, nabij de haven, en onmiddellijk buiten de oude deur van de stad "Porta Uzeda" passeert, bevindt de Giardino Pacini zich, genaamd Villa "Varagghi" In wat in het verleden bezocht, vooral door de ouderen die daarheen ging om te ontspannen en "geeuw".In feite wordt de geeuw in Catania "varaggy" genoemd.Tegenwoordig is de tuin, niet erg groot, minder bezocht dan dan, altijd overdag toegankelijk en heeft een gebied uitgerust met dia's en andere spellen voor kinderen.

De geboorte dateert uit de vroege dagen van de eenwording van Italië toen het gebied grenzend aan de muren en de Uzeda -deur werd gereorganiseerd in het gebied dat werd getroffen door de monding van de amenan -rivier waar de lavendel Catania de rol waste ;Er werd een huis met een wandeling op zee gebouwd en de gootsteen wordt gereorganiseerd, waarvan tegenwoordig enkele zichtbare sporen voor de vismarkt blijven.In 1866 begon de bouw van de spoorweg voor Syracuse met de bouw van de betwiste bogen van de marine, het lange viaduct, dat veel ruimte van de tuin aftrekte en de wandeling naar de zee annuleerde.In 1879 had het huis eindelijk een naam: die van de Catania -muzikant en componist Giovanni Pacini, die iets meer dan tien jaar eerder verdween, wiens witte marmeren buste op een voetstuk bij de ingang werd geplaatst.Het werk was van de beeldhouwer Giovanni Duprè.

In de vroege jaren 1930, om de haven van Catania te verbeteren, werd de oude Porto Saraceno begraven en kan de monding van de Amenano -rivier worden gekanaliseerd door de nieuwe Great Molo Crispi te creëren.Met deze operatie verloor het huis zijn "ariositeit" die zich verzamelde tussen het viaduct van de spoorweg en de hekken van de haven.Een verdere verminking was na de oorlog toen de groente- en groentemarkt werd gebouwd door een groot deel van bomen te snijden en het zo -aangedekte Alcalà -plein vandaag Piazza Borsellino te creëren en rond de jaren zestig toen het spoor werd verdubbeld, verdubbelde aldus het gebied bezet door de door de door de bezette gebied Bogen van het viaduct.